Žaš er ešlilegt fyrir mjög ungt barn aš taka žaš sem vekur įhuga žess eša eftirtekt. Žį hegšun er ekki hęgt aš lķta į sem žjófnaš fyrr en barniš er oršiš nógu gamalt, žriggja til fimm įra, til aš skilja aš žaš er rangt aš taka žaš sem tilheyrir öšrum. Foreldrar ęttu aš reyna aš leggja įherslu į aš kenna börnum sķnum eignarréttarhugtakiš og tillitsemi viš ašra. En foreldrar eru einnig fyrirmyndir. Hafi žeir mešferšis eitthvaš sem žeir hafa tekiš traustataki, t.d. śr vinnunni, eša monta sig kannski af žvķ aš hafa fengiš meira borgaš vegna mistaka viš kassann ķ matvöruversluninni, veršur mun erfišara fyrir žį aš fį börnin sķn til aš skilja hvaš felst ķ hugtakinu heišarleiki.
Žótt börn hafi lęrt aš žaš sé rangt aš stela, taka žau hluti ófrjįlsri hendi af żmsum įstęšum. Žaš gęti e.t.v. veriš til aš jafna stöšuna ķ systkinahóp finnist honum sem bróšir eša systir fįi meiri įstśš eša gjafir en hann. Stundum stelur barn til aš sanna hugrekki sitt fyrir vinum sķnum, eša til aš gefa fķnar gjafir til aš vera višurkenndur į mešal jafningja.
Foreldrar ęttu aš ķhuga hvort barniš žeirra hafi stoliš til žess aš vekja į sér athygli. Ef svo vęri gęti barniš veriš aš sżna vanmįttuga reiši ķ garš foreldra sinna eša aš reyna aš nį sér nišri į žeim. Stolni hluturinn kęmi žį ķ stašinn fyrir įst og umhyggju. Ķ slķkum tilfellum ęttu foreldrar aš reyna aš veita barninu aukna athygli og
Ef foreldrar taka strax ķ taumana hętta flest börn aš stela žegar žau eldast. Verši barn eša unglingur uppvķst aš žvķ aš taka hluti ófrjįlsri hendi męla żmsir sérfręšingar meš eftirfarandi:
· Segšu barninu aš žaš sé rangt aš stela
· Hjįlpašu barninu viš aš borga žżfiš eša skila žvķ
· Passašu aš barniš hagnist ekki į stuldinum į neinn hįtt
· Foršastu aš lesa yfir barninu, lķka aš spį žvķ glatašri framtķš og sleppiš žvķ aš segja aš barniš sé slęm manneskja eša žjófur
· Geršu barninu žaš algerlega ljóst aš stela sé óįsęttanleg innan samfélagsins og fjölskyldunnar
Žegar barniš hefur greitt fyrir eša skilaš žżfinu ętti ekki aš ręša stuldinn frekar en leyfa barninu aš byrja upp į nżtt meš hreinan skjöld.
Ef žjófnašur er višvarandi eša fylgir fleiri hegšunarvandkvęšum, gęti hann bent til alvarlegra vandamįla hjį sjįlfu barninu, eša innan fjölskyldu žess. Žjófótt börn gętu einnig įtt erfitt meš žaš aš treysta öšrum og mynda tilfinningatengsl. Ķ staš žess aš verša sakbitin skella žau skuldinni į ašra og rökstyšja stuldinn meš žvķ aš segja: "Fyrst žau neita aš gefa mér žaš sem ég žarf, tek ég žaš bara sjįlf(
Sérfręšingar reyna žį aš komast aš žvķ hvaša įstęšur liggja aš baki žjófnašinum og leggja oft mat į žaš hvort barniš žjįist af gešręnum eša tilfinningalegum vandkvęšum. Śtfrį žeim upplżsingum žróar sérfręšingurinn svo mešferšarįętlun. Mikilvęgir žęttir hennar eru aš fį barniš til aš bindast trśnašarböndum og hjįlpa fjölskyldunni til aš styšja barniš ķ įtt til heilbrigšari žroska.